هرچه نباشد بعد اینهمه زمان... خوب یاد گرفته ایم نق هایمان جایشان در سینه ی دوست نیست.... هرچه باشد به اندازه ی کافی پشت سیمها گریه کرده ایم... مشتها بر در و دیوار کوبیده ایم... ساعتها در میدان قدم زده ایم و ... هرچه باشد و نباشد از پس خودمان که بر میاییم، نمیاییم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر